Voir les commentaires Ajouter à ma collection
close the map
Gemeente Schaarbeek

Bas-reliëf

Egide Rombaux

beeldhouwer.ster1865-1942

Datum

Tussen 1911 en 1919 (Jaren die overeenkomen met de wederopbouw van het stadhuis na de brand van 1911)

soort van object

schone kunsten > beeldhouwwerk > reliëf

Materialen

Techniek

Vervaardigingplaats

Ukkel

Afmetingen

hoogte 90 cm — wijdte 110 cm

Inventaris nummer

53

Identifier Urban

38618
lees meer

Beschrijving

Égide Rombaux werd in Schaarbeek geboren als zoon van een beeldhouwer. Hij ging naar de Academie voor Schone Kunsten van Brussel, waar hij avondlessen volgde bij Charles Van der Stappen (1843-1910) en vervolgens samenwerkte met Jef Lambeaux (1852-1908). Hij won de Prix Godecharle en in 1891 de Prix de Rome en maakte verschillende reizen naar Italië. Terug in België in 1895, na een verblijf in Parijs, vestigde hij zich in Schaarbeek. Hij werkte in het atelier van Godefroid Devreese (1861-1941), daarna in dat van Albert Desenfans (1845-1938) voordat hij zijn eigen atelier opende, waar hij een reeks openbare en privéopdrachten aannam. In 1908, net gescheiden, liet hij een huis bouwen in Ukkel, Langeveld, waar hij zich vestigde met zijn nieuwe partner en oud-leerlinge, de beeldhouwster Valentine Bender (1884-1947). Als realistische en symbolistische beeldhouwer drukte Égide Rombaux zijn stempel op het land met de vitale energie en dromerige geest van zijn figuren en groepen en het naturalisme van zijn indringende portretten. Hij wordt vaak vergeleken met Jef Lambeaux. Maar hij verschilt in die zin dat hij minder neobarok en meer art nouveau is, met een meer gecontroleerde spanning en een conceptueler, symbolistisch karakter. Met zijn grote energie ontwierp Égide Rombaux talloze monumenten, edelsmeedwerken, ornamentele beelden en bustes.

Toen het gemeentehuis van Schaarbeek werd herbouwd na een brandstichting in 1911, werd Égide Rombaux gevraagd om mee te werken aan de decoratie van het interieur. Het nieuwe gebouw werd op 1 juni 1919 ingehuldigd. Hij maakte de decoratie voor de schoorsteenmantel in het kabinet van de schepen van Burgerlijke Stand, en dit marmeren paneel. Hierop staan twee engeltjes op een sokkel. Ze houden elk een lauwerkrans in een hand boven een lederen vel waarop een wapenschild met de heraldische leeuw staat, waarschijnlijk van Brabant, en in de andere hand het uiteinde van een bloemen- en vruchtenslinger die aan de onderste krullen van het lederen vel hangt. De compositie, subtiel fantasievol in haar neorenaissancestijl, getuigt van de vaardigheid van de beeldhouwer op het gebied van bas-reliëfs, in navolging van zijn andere werken op dit gebied, waaronder de Triomfboog van het Jubelpark in 1903, het fronton van het Hotel Ernest Solvay in 1914, geplaatst op een plein in Anderlecht in 1950 (KMSKB, inv. 6440) en het grote reliëf van het Salomonsoordeel dat de gevel van het gerechtsgebouw in Leuven siert, gebouwd tussen 1923 en 1930.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Jacobs, 2023

Bronnen

Over de kunstenaar :

GRANDMOULIN, L., « Notice sur Égide Rombaux », Annuaire de l’Académie Royale de Belgique, CXVII, 1951, p. 254-285.

BAUDSON, P., « Rombaux, Égide», Académie Royale des Beaux-Arts de Bruxelles : 275 ans d’enseignement,  Musées Royaux des Beaux-Arts de Belgique, Brussel, 1987, p. 367-369.

DE BOECK, P., Égide Rombaux, sculpteur belge (1805-1942), Masterproef ingediend aan de Université catholique de Louvain, 1990 (ongepubliceerd).

FORNARI, B., « Égide Rombaux», De 19de eeuwse Belgische beeldhouwkunst, II, Général de Banque, Brussel, 1990, p. 531-533.

VAN LENNEP, J., Catlogue de la sculpture : artistes nés entre 1750 et 1882,  Musées royaux des Beaux-Arts de Belgique,  1992, Bruxelles, p. 320-330.

VAN LENNEP, J., « Rombaux, Égide », Nouvelle Biographie nationale, 4, Académie royale des sciences, des lettres et des beaux-arts de Belgique, 1997, p. 336-338.

ENGELEN, C. & MARX, M., Beeldhouwkunst in België vanaf 1830, Studia 90, 2002.

WEGENER, U.B., « Rombaux (Rombeaux), Égide (Egide) », Allgemeines Künstler-lexikon, 99,  Walter de Gruyter, Berlijn/Boston, 2018, p. 33.

Colofon

Discussie