Duinen

Paul Mathieu kreeg zijn eerste opleiding aan de tekenschool in Sint-Joost-ten-Node. Later maakte hij kennis met pleinair-schilderen door de tekenares Joséphine Godaert-Meyer. In 1893 werd hij toegelaten tot het Salon van Brussel. Het jaar daarop nam hij deel aan de Wereldtentoonstelling in Antwerpen. Daarna exposeerde hij regelmatig in de salons van Gent, Antwerpen en Luik. Hij was lid van de Brusselse Cercle le Sillon en de Cercle artistique et littéraire de Bruxelles. Zijn vroege werken, geïnspireerd door pittoreske, melancholische plekken in de Kempen en aan de Belgische kust, baden in het diffuse, omhullende licht dat kenmerkend is voor de Sillon-luministen. In 1911 creëerde hij samen met de schilder Alfred Bastien (1873-1955) het Panorama du Congo, een monumentaal werk bedoeld voor de Wereldtentoonstelling van Gent in 1913.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog woonde hij in Parijs, waar hij sterk beïnvloed werd door het werk van de impressionistische schilders. De landschappen die hij in die tijd schilderde, tonen de impact van Monet (1840-1926), Sisley (1839-1899) en Pissarro (1830-1903) op zijn schilderkunst: alerte penseelstreken, lichteffecten, glinsterende kleuren.