Buste Émile Verhaeren

Jenny Lorrain was een veelzijdige kunstenares – ze was dichteres, muzikante, tekenares, beeldhouwster en medailleuse – en deels autodidact. Ze volgde een opleiding in het atelier van Hippolyte Le Roy (1857-1943) voordat ze naar Parijs verhuisde (1891-1896), waar ze haar tekenvaardigheden perfectioneerde bij Gabriel Ferrier (1847-1914) en Georges Girardot (1856-1914). Ze beeldhouwde onder leiding van Jean-Antoine Injalbert (1845-1933) en Jean Dampt (1854-1945). Ze ging waarschijnlijk naar de privéacademie Julian, die openstond voor vrouwen, en volgde anatomielessen aan de École de Médecine, dankzij een subsidie van de stad Verviers, de Belgische staat en de provincie Luik (hoewel de stad Luik haar inschrijving aan de Académie des Beaux-Arts had geweigerd). Ze verhuisde rond 1894 naar Brussel, waar ze avant-gardistische artistieke kringen bezocht, zoals La Libre Esthétique, en lid werd van verschillende artistieke genootschappen. Ze ontving een diploma op de Expo van Turijn en een medaille op de Expo van Saint-Louis. Daarna exposeerde ze in het Secession in Wenen, en vervolgens in Aken, Düren, Dresden, Parijs, Lyon en Rijsel. Het museum in Den Haag kocht een bronzen exemplaar voor de tentoonstelling in Amsterdam.

Jenny Lorrain was een van de eerste Belgische kunstenaars die gebeeldhouwde bustes in openbare ruimtes plaatste (Warsage, Fontaine Fléchet, 1908). Met de bedoeling om een van haar sculpturen in de openbare ruimte van Schaarbeek te plaatsen, vroeg ze in 1912 aan de gemeente om een van haar werken te kopen. De postume buste van de Belgische schrijver, kunstcriticus en dichter Émile Verhaeren (1855-1916), een extreem realistisch werk, werd uiteindelijk gekozen (15 jaar na haar verzoek) en aangekocht door de gemeente in 1927, op voorwaarde dat het een uniek werk zou blijven. Gedwongen door de moeilijkheden van het kunstenaarsleven, accepteerde Jenny Lorrain die voorwaarde. Het werk van Jenny Lorrain, dat wordt beschouwd als het gelijke van medailleurs als Godefroid Devreese (1861-1941) en Charles Samuel (1862 - 1938), is onlangs herontdekt dankzij studies over vrouwelijke kunstenaars.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, D. Prina, 2023