Assistance publique (Openbare onderstand)

Florimond Bruneau kwam uit een bescheiden familie. In 1896 behaalde hij het diploma van leraar, een beroep dat hij een aantal jaren uitoefende. Daarna ging hij het Journal de Leuze leiden. Rond 1907 verhuisde Bruneau naar de Marnestraat 21 te Schaarbeek en werd hij penningmeester van de Commissie voor Openbare Onderstand. Tegelijkertijd werd hij autodidact in de schilderkunst, die hij zonder onderbreking tot het einde van zijn leven beoefende. Zijn omvangrijke oeuvre omvat verschillende genres: landschappen, dorpsgezichten, stillevens en portretten. Tijdens zijn carrière stelde hij heel weinig tentoon: in 1927 in La Cimaise; in 1939 in de Cercle artistique et littéraire van Brussel; in 1941 in Le Régent; in 1948 in La Toison d'Or. In 1953 werd een overzichtstentoonstelling van zijn werk gehouden in het Théâtre de Poche.

Dit werk toont een groep mannen en vrouwen die op een winterse dag voor de ingang van de Openbare Onderstand staan te wachten. Zowel het onderwerp als de picturale techniek plaatsen het werk in de lijn van het expressionisme, getint met symbolisme. De nadruk ligt op de ontreddering en berusting van deze mensen. De donkere vormen van de figuren geven het werk een spookachtig, somber aspect; individualiteit verdwijnt ten gunste van sociale typologie. “ De Ghelderode remarque que tout Bruneau-peintre tient dans cette définition : ‘entente du drame, perception du tragique quotidien que codifia Maeterlinck, cette vibration poétique et cet enveloppement métaphysique des êtres et des choses ’” * (WEUSTENRAAD, L., CASO, P., NARDON, A., pp. 14, 17).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022

* [De Ghelderode merkte op dat Bruneau-de-schilder volledig in de volgende definitie lag besloten: ‘begrip van het drama, perceptie van de alledaagse tragedie die Maeterlinck codificeerde, die poëtische vibratie en metafysische omhulling van wezens en dingen’].