De dans

Als medaille-ontwerper en beeldhouwer stond hem een boeiende loopbaan te wachten. Klassiek gevormd weet Antoine Vriens zijn beelden te bouwen naar het licht, het volume te kneden op enige afstand van de realiteit, met weliswaar de volle beheersing van anatomie enmodelé. Eenvoudig en gracieus zijn de bewegingen van zijn beelden, evenwichtig en discreet in de expressie van de emoties. Zijn de grotere bronzen beelden van Vriens in hun klassieke opvatting krachtig en overtuigend, de klein sculptuur staat dichter bij de hand van de meester en trilt nog na in de klei of de bronzen huid. Bekroningen kreeg Antoine Vriens in overvloed. Vroeg reeds, in 1929, behaalde hij de Grote Prijs van Rome, de provincie Brabant kende hem in 1931 de prijs voor de sierkunst toe en Milaan noch Parijs bleven achterwege. Zowel door tentoonstellingen van beelden als van medailles werd hij ver buiten de grenzen bekend. 

Maar ook zijn beelden-gedenktekens trokken de aandacht, zoals te Ukkel het Tijl Uilenspiegel-monument. Bibi. : « Antoine Vriens » in cat. Hedendaagse Belgische kunst, Wereldtentoonstelling Brussel 1958. Ph. Mertens, «Antoine Vriens », in La JeunePeinture belge, Brussel, Laconti, 1975.