Datum
soort van object
Techniek
Stijl
Vervaardigingplaats
Opschriften
Afmetingen
Inventaris nummer
Identifier Urban
Beschrijving
Emmanuel van den
Bussche, in 1863 winnaar van de Prix de Rome, had een strikt academische
carrière, zoals veel bekroonde kunstenaars die in de tweede helft van de 19de
eeuw naar Italië reisden. Als reiziger verbleef hij in Rome, in heel Europa en
in het Midden-Oosten. Hij werd opgeleid aan de Antwerpse Academie in de
historisch-romantische trant van Nicaise de Keyser (1813-1887), werd daar
docent in 1872, waarna hij vanaf 1886 lesgaf in Brussel. Hij schilderde een
aantal muurschilderingen, met name voor het Posthotel in Brussel, en nam tussen
1860 en 1890 deel aan vele tentoonstellingen (Antwerpen, Brussel, Gent, Namen).
La Vestale [De Vestaalse] toont in een
sombere sfeer een jonge vrouw zittend op de sokkel van een rond en sacraal
klassiek monument, zoals aangegeven door de inscriptie DIVA die bovenaan de
steen is gegraveerd: het betreft de tempel van Vesta, de godin van de
huiselijke haard in het antieke Rome, wier tempel het middelpunt van de staat
vertegenwoordigde.
Op de achtergrond wijst een gedrapeerde en gekroonde man, de
Grote Hogepriester, in het onheilspellende schemerdonker de vrouw aan gewapende
soldaten aan. Zijzelf is gekleed in een ruime witte en verfomfaaide stola en lijkt
moedeloos te berusten in het ongeluk, terwijl haar blik is verzonken in een
sinistere introspectie. Voor haar ligt de oorzaak van haar nakende straf: een
instrument om vuur te maken en stukken gedoofde kolen. De Vestaalse maagd heeft
het heilige vuur laten doven.
Het antieke
thema en de antieke stijl - de esthetische canon, het gezicht met de Griekse
neus - zijn typisch voor het neoclassicisme, terwijl de tragiek van de scène en
de negatieve benadering van de Romeinse wereld, waarvan de religie hier als
barbaars en wreed wordt afgeschilderd, typisch zijn voor de romantiek.
Dit schilderij werd geschilderd in Parijs en werd zeker gemaakt na Van den Bussches ervaring in Rome (1864 tot 1866), waar hij het thema van de Romeinse decadentie ontwikkelde in Le Dernier Romain [De laatste Romein], een (verdwenen?) monumentaal doek dat vanuit Rome werd opgestuurd om in België te worden tentoongesteld als eerste vrucht van de prestigieuze prijs.
Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, D. Tonglet, 2022
Bronnen
Over de kunstenaar :
DUPONT, C.A., Modèles italiens et traditions nationales. Les artistes belges en Italie (1830-1914), vol. I, Brussel, 2005, p. 5-11, 209-210, 274-275, 646.
VAN KALCK, M., Koninklijke Musea voor Schone Kunsten van België: twee eeuwen geschiedenis, 2003, p. 266.
BÉNÉZIT, E., Dictionary of Artists, vol. 3, Parijs, 2006, p. 89-90.
PIRON, P., Dictionnaire des artistes plasticiens de Belgique des XIXe et XXe siècles, Ohain, 2003, p. 1370.
BERKO, P. en V., Dictionary of Belgian painters born between 1750 & 1875, Brussel, 1981, p. 667.
FLIPPO, W.M., Lexicon of the Belgian romantic painters, Antwerpen, 1981, s.n. (Bussche Joseph-Emmanuel, van den).
La Meuse, 28/06/1865, p. 3.
CLERBOIS, S., « Jean Delville, Prix de Rome : l’Antiquité et le symbolisme belge », in : TSINGARIDA, A. en VERBANCK-PIÉRARD, A. (éds), L'Antiquité au service de la modernité ? : la réception de l'antiquité classique en Belgique au XIXe siècle. Verslag van de internationale conferentie, 27-29/04/2005, Université libre de Bruxelles, Musée royal de Mariemont, Brussel, 2008, p. 83-92.
MARÉCHAL, D. et al. (éds)., De Romantiek in België : Tussen werkelijkheid, herinnering en verlangen. Tentoonstellingscatalogus, Uitgeverij Lannoo, Tielt, 2005, p. 11-19.
COUËLLE, C., « Hector Leroux (1829-1900) : un peintre du XIXe siècle voué à l’Antique », Journées de l’Antiquité 2008. Université de La Réunion, Faculté de Lettres et de Sciences humaines, p.210-245 (in het bijzonder voor vestaaltjes, p. 211-227).
Discussie