Paar vazen in Imari-porselein

Deze twee grote vazen met deksel zijn goede voorbeelden van Japans porselein in de Imari-stijl, gemaakt in de regio Hinzen (1610-1760). De grote potiches in deze stijl waren uitsluitend bestemd voor de Europese markt en werden tussen 1700 en 1720 massaal geëxporteerd. De historische context is die van een in zichzelf gekeerd Japan, waar alleen Chinese en Nederlandse handelaars werden getolereerd in Nagasaki, de haven waarlangs dit porselein vanuit Imari werd verscheept. Tot 1750 profiteerde deze Japanse exportmarkt van een sterke vertraging in de Chinese productie, die aan het einde van de 16de eeuw de Europese smaak voor blauw en wit had gelanceerd.

Het porselein van Hinzen introduceerde een buitengewoon kleurenpalet dankzij de techniek van het polychroom emailleren. Voor deze luxeproducten waren drie opeenvolgende baktijden nodig: de eerste, op een zeer hoge temperatuur, werd gebruikt om het stuk te bakken, samen met de kobaltblauwe delen die op het onderglazuur werden aangebracht; de laatste twee baktijden, op een lagere temperatuur, werden gebruikt om het glazuur en vervolgens de vergulding te fixeren.

De stijl wordt gekenmerkt door een uitbundige versiering en een horror vacui. De twee Schaarbeekse vazen, die nagenoeg identiek zijn, werden als paar gemaakt. Op de hoofdfries van de deksels en de schouders staat een decoratie van gekleurde eekhoorns die over een blauw en goudkleurig rasterwerk lopen, doorvlochten met planten (wijnranken?). De buik heeft een kobaltblauwe achtergrond bezaaid met gouden voluten en versierd met grote, feloranje pioenbloemen.

De buik van beide vazen heeft aan de voor- en achterzijde een groot paneel met een golvende omtrek. Eén kant van beide vazen toont dezelfde decoratie van bladeren en bloemen boven een ponton. De andere panelen tonen op de ene vaas een landschap met een waterval, rotsen, bomen en gebouwen, en op de andere vaas drie duiven, een blauwe en twee van oranje en goud, fladderend tussen bamboe en takken van pruimenbomen (?).

Auteur : Vereniging voor het kunstpatrimonium, D. Tonglet, 2022

Identificatie bevestigd dankzij mevrouw Nathalie Vandeperre, conservatrice van collecties Verre Oosten van de Koninklijke Musea voor Kunst en Geschiedenis, Brussel).