Stilleven

Louis Gallait, een belangrijke figuur van de romantische schilderschool in België, werd geboren in Doornik. Hij bezocht de tekenacademie van zijn geboortestad bij Philippe-Auguste Hennequin (Lyon 1762 - Leuze-en-Hainaut 1833) en vervolgens die van Mathieu-Ignace Van Brée (Antwerpen 1773 - Antwerpen 1839) aan de Academie voor Schone Kunsten in Antwerpen, alvorens zich aan te sluiten bij het atelier van Paul Delaroche (Parijs 1797 - Parijs 1856) in Parijs. Bij die meester vond hij zijn weg als historieschilder. Hij gebruikte de warme tinten van de coloristische traditie van de Vlaamse school om de dramatische intensiteit te verhogen. Louis Gallait was ook een veelgevraagd portrettist en genreschilder. Op 19 maart 1844 trouwde hij met Hippolyte-Simone Picke en het echtpaar vestigde zich in Schaarbeek. De faam van Louis Gallait leverde hem talrijke benoemingen op in geleerde genootschappen. Hij was lid van de Keizerlijke Academie voor Schone Kunsten in Wenen en Berlijn, alsook directeur en vervolgens voorzitter, in 1871 en 1880, van de kunstklas van de Koninklijke Belgische Academie. In oktober 1862 weigerde hij de hem door koning Leopold I aangeboden adellijke titel van baron.

Er zijn geen stillevens in het werk van Louis Gallait. Vandaar het belang van het schilderij van Schaarbeek. De schilder heeft toegegeven aan het genre. Drie gele appels, een geglazuurde aardewerken pot en een zilveren lamparm, schijnbaar opzettelijk gerangschikt op een tafel, vangen het licht en steken af tegen een zwaar rood gordijn dat als achtergrond dient. Hun sferische of gebogen vormen, de warme tinten voor de eerste, en de koude tinten voor de tweede, geven een zekere dynamiek aan de compositie. De weergave van de materialen en de fluweelachtige textuur getuigen van het talent van Louis Gallait, die de subtiliteit van de voorstelling zover heeft doorgedreven dat hij de weerspiegeling van de drie appels in de aangrenzende metalen bol weergeeft.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Jacobs, 2022