Portret van Jeanne Fontaine, zijn dochter, vrouw van André Tardieu

Victor Fontaine was een schilder en aquarellist van landschappen en genretaferelen. Van 1857 tot 1858 volgde hij cursussen schilderen naar de natuur aan de Brusselse Academie. Aan het begin van zijn carrière schilderde hij religieuze en mythologische onderwerpen. Hij exposeerde voor het eerst op het Salon van Brussel in 1863. Rond 1872, onder invloed van Léopold Speeckaert (1834-1915) en Louis Dubois (1830-1880), koos Fontaine voor een veel realistischere benadering en schilderde hij en plein air. In 1873 en 1874 bezocht hij verschillende keren Anseremme, aan de samenvloeiing van Lesse en Maas, waar hij bevriend raakte met de kunstenaars van de Colonie d'Anseremme. Onder invloed van Périclès Pantazis (1849-1884) en Théo Hannon (1851-1916) koos hij meer wereldse onderwerpen en beeldde hij vrouwen en kinderen van de Brusselse bourgeoisie af in hun dagelijkse bezigheden. Hij blonk ook uit als portretschilder. Vanaf 1876 exposeerde Fontaine regelmatig in de Cercle artistique et littéraire de Bruxelles, waar hij in 1879 een prijs voor uitmuntendheid kreeg. Hij was ook stichtend lid van de Brusselse avant-garde groep La Chrysalide.

Zoals de meeste naturalistische schilders maakte Fontaine van zijn familieleden zijn modellen bij uitstek. In dit intieme portret heeft de kunstenaar zijn dochter Jeanne geschilderd, die in meerdere van zijn werken voorkomt. Ze staat in een interieur, elegant gekleed, haar lange blonde haar valt over haar schouders. Ze houdt haar schooltas in de ene hand en haar hoed, handschoenen, sjaal en tekenmap in de andere. Fontaine richt zijn aandacht vooral op de dromerige uitdrukking op het gezicht en het met kant afgewerkte kleed.

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, C. Ekonomides, 2022