De Schorpioen

Dit personage heeft de bijnaam Schorpioen, een verwijzing naar de tatoeage van de duivel op zijn schouder. Deze tatoeage, die hij vlak na zijn geboorte kreeg, geeft aan dat hij het resultaat is van een verboden relatie tussen een van hekserij beschuldigde vrouw en een man van de kerk. Zijn moeder werd kort na zijn geboorte levend verbrand. Als volwassene wordt Schorpioen een smokkelaar van relikwieën, die rond 1750 door de catacomben van Rome zwerft. De stad werd toen bestuurd door een vereniging van negen machtige families. Een van deze schimmige figuren is kardinaal Trebaldi, die zijn oog heeft laten vallen op de pauselijke troon. Om zijn ambities waar te maken huurt hij de Egyptische gifmenger Méjaï in om Schorpioen uit te schakelen. Er volgt een lange speurtocht waarin Schorpioen probeert te begrijpen waarom kardinaal Trebaldi hem wil elimineren.

Het eerste album in deze esoterische serie, Het teken van de duivel, verscheen in 2000. De in Zwitserland geboren Italiaanse striptekenaar Enrico Marini en de in Brussel gevestigde scenarist Stephen Desberg (Kobe de Koe, Billy the Cat) sloegen de handen ineen voor de westernserie Ster van de Woestijn (1996). Vervolgens wilden ze beginnen aan een ‘mantels en zwaarden’-serie, geïnspireerd op Zorro, De Drie Musketiers en Scaramouche. De Schorpioen speelt zich af in Rome en vindt zijn inspiratie in een historische context. De serie bevat veel plotwendingen en actie geïnspireerd door antieke tragedies en machtsintriges. “We wilden geen puur historische strip”, zo legt Stephen Desberg uit. “Het is in de eerste plaats een avontuur, dat wel in die tijd had kunnen plaatsvinden, maar dat vooral een actuele weerklank vindt in het strenge (katholieke) conservatisme”.[1]

Naast de machtsintriges treffen we een hoofdpersoon aan die een eenzame avonturier is, iemand die zich inlaat met talrijke femmes fatales die op een hyper-geseksualiseerde wijze worden geportretteerd. Een aantal van hen, zoals Méjaï, proberen hem met alle middelen te manipuleren of zelfs te doden, maar de relaties tussen Schorpioen en de vrouwen zijn over het algemeen zeer fysiek en schipperen tussen begeerte en agressie.

Deze voorstellingen van stereotype vrouwelijke personages (gedomineerd door jaloezie, agressie of onderwerping bijvoorbeeld) zijn ook aanwezig in ander werk van striptekenaar Enrico Martini, met name in zijn tweedelige herinterpretatie van het Batman-verhaal The Dark Prince Charming (2017) en in Noir Burlesque (2021).

[1] https://archive.wikiwix.com/cache/index2.php?url=http%3A%2F%2Fwww.lagruyere.ch%2Fculture%2Fbd%2Fdargaud%2Fscorpion.htm#federation=archive.wikiwix.com&tab=url

Scenarioschrijver: Stephen Desberg (1954-)

Tekenaar: Enrico Marini (1969-)

Uitgeverij: Dargaud

Jaar waarin De Schorpioen werd gecreëerd: 1997

Originele creatie door Enrico Marini