Jan Van Droogenbroeck, alias Ferguut

Petrus-Joannes Braecke, een beeldhouwer uit Vlaanderen die zich in 1881 in Brussel vestigde, werkte van 1885 tot 1889 in het atelier van Paul de Vigne (Gent 1843 - Schaarbeek 1901). In 1890 vestigde hij zich voor eigen rekening in Sint-Joost-ten-Node en in 1901 verhuisde hij naar de Troonsafstandsstraat in Brussel, naar een huis dat ontworpen was door zijn vriend Victor Horta (Gent 1861 - Brussel 1947), die hem inhuurde om te helpen bij de inrichting van de huizen Solvay en Aubecq en van de atelierwoning die de architect voor zichzelf bouwde in de Amerikastraat in Sint-Gillis. Waar het grootste deel van zijn werk vóór de Eerste Wereldoorlog verdeeld was tussen openbare en particuliere opdrachten, werkte hij in de naoorlogse jaren vooral aan  herdenkingsmonumenten. Het monument in Oostende (1922) en dat ter herdenking van de Slag om de IJzer, Treeze Blèèter in Nieuwpoort (1930), werden in samenwerking met Horta ontworpen. De twee kunstenaars knoopten dus weer aan bij een praktijk waarmee ze al in 1897 hadden geëxperimenteerd voor het Monument voor Édouard Remy in Leuven. Als medeoprichter van de artistieke kring Pour l'Art (1893), was Braecke vanaf 1925 lid van de Classe des Beaux-Arts aan de Académie royale des Sciences, des Lettres et des Beaux-Arts de Belgique.

Het model voor het beeldhouwwerk, Jan Amandus Van Droogenbroeck (Sint-Amands-aan-de-Schelde 1835 - Schaarbeek 1902), was een Vlaams dichter en schrijver. Zijn pseudoniem was Jan Ferguut. Zijn literaire werk omvat verschillende dichtbundels en romans, waaronder Makamen en Ghazelen: proeven osterscher Poëzie gepubliceerd in 1866, Ondine in 1867, Camoens in 1879, De morgen in 1887 en Gedichten in 1894. Hij leverde ook bijdragen aan verschillende tijdschriften. Zijn poëzie, vooral voor kinderen, werd in het programma van alle Nederlandstalige Belgische scholen opgenomen. Hij stond ook bekend als de 'kinderdichter'. Hij was leraar in Schaarbeek, doceerde notenleer aan de muziekschool van Sint-Joost - Schaarbeek en was afdelingshoofd bij het ministerie van Binnenlandse Zaken en Openbaar Onderwijs. Het feit dat hij in Schaarbeek woonde en stierf, bracht de gemeente ertoe een straat naar hem te noemen en een buste van hem aan te kopen. Dit is een van de zeldzame bustes gemaakt door Braecke, samen met die van Jean-Joseph Thonissen, rechtskundige en criminoloog (marmer, Académie royale des Sciences, Lettres et Beaux-Arts de Belgique) en de schrijver Camille Lemonnier (graniet, Brussel, Koninklijke Musea voor Schone Kunsten, nr. 4792).

Auteur : Vereniging voor het Kunstpatrimonium, A. Jacobs, 2022