Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
François Stroobant
Gustave Simonau
Locatie
Datum
soort van object
Geheel
Het Broodhuis in 1842
Het Broodhuis rond 1870 met het standbeeld van de Graven Egmont en Hoorn
Het Broodhuis in 1842
Het Broodhuis in 1842
Het Broodhuis in 1842
Het Broodhuis in lichterlaaie en in puin door het bombardement van Brussel in 1695
Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
Het Broodhuis op de Grote Markt in Brussel in de 19de eeuw
Het vernieuwde Broodhuis in 1625
Techniek
Vervaardigingplaats
Opschriften
"Stroobant del. et lith." (onderaan links)
"Chromolith de Simonau" (onderaan rechts)
Afmetingen
hoogte 28 cm — wijdte 32 cm (afmetingen van de lijst)
Inventaris nummer
Identifier Urban
Beschrijving
François Stroobant, een Brussels kunstenaar, heeft zich in de 19de eeuw vooral op de kaart gezet met zijn stadszichten, vooral dan van het oude Brussel. Enkele van die werken sieren de muren van het Kabinet van de Burgemeester in het Brusselse Stadhuis.
Deze prent biedt een zicht op het Broodhuis in het midden van de 19de eeuw. Het is een momentopname van een alledaagse dag; het gebouw wordt niet geïsoleerd weergegeven, maar gevuld en omgeven door stedelijke bedrijvigheid.
Het classicistische uitzicht van het gebouw, zoals hier te zien op de prent, heeft het Broodhuis slechts gedurende een eeuw gehad. In 1512-1536 liet Karel V op de plaats van de Brusselse Broodhallen immers een nieuw gebouw optrekken, in een voornamelijk gotische stijl, om zijn administratie te kunnen onderbrengen aan de Nedermerckt (de huidige Grote Markt in Brussel). Het gebouw onderging in de loop van de zestiende en zeventiende eeuw nog enkele bouwwerken (zie inv. M.X.507).
In 1695 werd het Broodhuis – net als de rest van de stad Brussel – slachtoffer van het Franse bombardement onder leiding van koning Lodewijk XIV. Slechts de muren bleven overeind (zie inv. M.X.11). Mondjesmaat werden er kleine herstellingen uitgevoerd, tot in 1767 een echte renovatie van start ging. Het oude Broodhuis - dat globaal genomen een gotisch uitzicht had - werd omgebouwd tot een achttiende-eeuws classicistisch gebouw, de kenmerkende stijl voor die periode.
Hier ook duidelijk zichtbaar op de prent is een lantaarnpaal op de Grote
Markt. Vanaf 1790 had er een vrijheidsboom op de Grote Markt gestaan, maar in
1812 kwam er een houten lantaarnpaal in de plaats. Twaalf jaar later werd die
vervangen door een gietijzeren exemplaar: de lantaarnpaal hier zichtbaar op de
prent. Hij werkte op gas en stond op een verhoog van enkele trapjes, maar werd
in 1849 afgebroken.
Vanaf 1860 onderging het Broodhuis een restauratie die volledig komaf maakte met dit gebouw uit de achttiende eeuw. Inspiratie werd toen volop gezocht in beelden uit de zestiende en zeventiende eeuw. Er werd een volledig nieuw gebouw neergepoot (het gebouw zoals we het vandaag nog kennen), dat de gotische elementen van weleer zelfs heel erg uitvergrootte en aan het Broodhuis een uitzicht gaf dat ze nooit had gekend.
Bronnen
GOEDLEVEN, Edgard, Stad
Brussel Binnenstad | Letters A – G (Bouwen door de eeuwen heen in Brussel,
1A), Brussel: P. Mardaga, 1989, 394-396.
MUCQUARDT, Chronique des évènements les plus remarquables arrivés a
Bruxelles de 1780-1827, deel 2, Brussel: Louis Galesloot, 1872, 91.
“Quelques arbres de
la Belgique”, in Bulletin de Société Royale Linnéenne de Bruxelles, 7 (1878),
72-73.
VANNIEUWENHUYZE, B., VAN GRUNDERBEEK, M.-C., P. VAN BRABANT, P. en VREBOS, M., “Van Broodhal tot Museum van de Stad. Acht eeuwen Brusselse geschiedenis”, Historia Bruxellae, 17 (2013), 18, 24, 28-29, 35-38.
Discussie