Voir les commentaires Ajouter à ma collection
close the map
Brussels Hoofdstedelijk Gewest

Laura BOSSICART erfgename van Gabrielle MONTALD (1867-1942)

Barbara Salomé Felgenhauer

fotograaf1992

Léone Drapeaud

architect, auteur1987

Céline Boveroux

graficus

Elléa Cartier

Bloemsierkunstenares

Laura Bossicart

schilder1996

Gabrielle Canivet-Montald

tekenaar.ares, illustrator, schilder1867-1942

Datum

2023

soort van object

schone kunsten > fotografie

Geheel

Erfgenames

Lou COCODY-VALENTINO erfggename van Hélène DE RUDDER (1869-1962)

Camille DUFOUR erfgename van Louise DANSE (1867-1948)

Chanel KAPITANJ erfgename van Julia VAN ZYPE (1870-1950)

Laura BOSSICART erfgename van Gabrielle MONTALD (1867-1942)

ZYLE erfgename van Léo JO (1870-1962)

Olga BOICHÉ Erfgename van Lina CAUCHIE (1875-1969)

Mégane LIKIN erfgename van Louise de HEM (1866-1922)

Brigitte DANSE erfgename van Yvonne SERRUYS (1873-1953)

Materialen

Techniek

Opschriften

"Laura Bossicart Peinture sur soie / Schilderij op zijde / Painting on silk Héritière de / Erfgename van / Daughter of Gabrielle Montald (1867-1942)" (paneel van de kunstenares : onder rechts)
"c'est toujours excitant de / découvrir comment un dessin à plat / acquiert de la vie lorsqu'il se déplie et se replie" (paneel van het medium : boven rechts)
"Het is altijd spannend om te ondekken hoe een plat ontwerp leven krijgt als het wordt uitgevouwen en gevouwen / It's always exciting to discover how a flat design acquires life when it's folded and unfolded" (paneel van het medium : onder)

Afmetingen

hoogte 119 cm — wijdte 84 cm

Identifier Urban

95475
lees meer

Beschrijving

Barbara Salomé Felgenhauer is een multidisciplinaire kunstenaar die zich bedient van fotografie, film, performance en installaties. Ze ziet haar praktijk werk als een voortdurend evoluerend onderzoek. Het verhaal is essentieel en ze is geïnteresseerd in de impact ervan en de kracht van woorden en ideeën. Ze gebruikt het verhaal als een ervaring van emancipatie en empowerment in relatie tot gendernormen en stereotypen, maar ook als een kracht voor het creëren van universums om nieuwe relaties met werelden te bewerkstelligen. 
Barbara Salomé Felgenhauer (ESA Saint-Luc in Luik - 2013 en ENSAV La Cambre in Brussel - 2022) ontving de Boghossian Foundation Prize 2022 voor Terrapolis. Haar werk is tentoongesteld in België, Frankrijk en Italië. Momenteel werkt ze in haar atelier in Brussel met het collectief A.02 in Ateliers Mommen.

Laura Bossicart is een Belgisch-Schotse multidisciplinaire kunstenares, geboren in de Ardennen. Ze gebruikt verschillende media en is geïnteresseerd in erfenis, overdracht en sporen.
Na haar studies aan het Institut des Arts de Diffusion, regisseerde ze samen met Noémi d'Ursel een kortfilm, Elizabeth (2018), en behaalde ze met onderscheiding haar masterdiploma met een korte documentaire Arran (2019). In 2021 co-creëerde ze E19_Casting met Marie Mc Court en Maja-Ajmia Yde Zellama, met als doel meer inclusie in de filmindustrie te introduceren via de casting van acteurs. Tegelijkertijd organiseert ze samen met Noémi d'Ursel multidisciplinaire artistieke residenties; het doel van dit project, GRUUT, is om ruimtes te bieden waar kunstenaars uit verschillende media kunnen creëren zonder de druk van een resultaat. 
In 2020, met het verlangen om terug te keren naar de beeldende kunst - haar eerste artistieke impuls - begon ze te schilderen op zijde, die ze hoopt te ontwikkelen door de relatie tussen ambacht en kunst in vraag te stellen. Ze schrijft ook kortfilms die zich afspelen op haar geboortegrond en zet tegelijkertijd een fotoromanproject voort dat ze in 2022 samen met haar grootmoeder is begonnen.

 

De artistieke carrière van Gabrielle Montald, née Canivet, is nauw verbonden met haar leven als echtgenote van een kunstenaar - ze trouwde in 1892 met de schilder Constant Montald (1862-1944). Enigszins in tegenstelling tot haar collega's had ze geen formele opleiding, hoewel haar man les gaf aan de Académie des Beaux-Arts in Brussel. Maar ze profiteerde zeker van zijn advies en, gedeeltelijk, zijn invloed, bijvoorbeeld in het gebruik van bladgoud, een techniek die ze waarschijnlijk samen met Montald onder de knie kreeg.
Ze exposeerde voor het eerst in 1906 op de Wereldtentoonstelling in Milaan, waar ze met een hoofdprijs van terugkeerde. In totaal nam ze deel aan acht tentoonstellingen, waarvan vijf tegelijkertijd met haar man.
Hoewel ze overeenkomsten vertoonden in hun keuze van onderwerpen, die neigden naar de natuur en het imaginaire, en in hun gebruik van bepaalde materialen, gebruikte het paar "een zeer verschillende plastische taal en artistieke praktijken" (TR - (B. Caspers, scriptie 2015, op.cit., p.74). In de villa die ze lieten bouwen in Sint-Lambrechts-Woluwe (nu bekend als Villa Montald), hadden ze elk een apart atelier.
Gabrielle ontwikkelde haar creativiteit in de toegepaste kunsten en werkte in verschillende domeinen: textiel, boekbinden, schilderen op zijde en keramiek... Ze concentreert zich op de weergave van zee- of landvegetatie en fauna en lijkt haar verbeelding de vrije loop te laten in de manier waarop ze deze behandelt. Door ze extreem te stileren en te voorzien van flamboyante kleuren, versterkte ze de dynamiek van haar creaties en gaf ze ze soms een "psychedelisch" aspect dat heel modern was voor die tijd.

Bronnen

Meer over Gabrielle Canivet-Montald :

CREUSEN, A., Femmes artistes en Belgique. XIX et début XXe siècle, L’Harmattan, Parijs, 2007, p. 59, 157.

SCHOONBROODT, B., Art nouveau Kunstenaars in België 1890-1914, Lannoo, Tielt, 2008, p. 253-255.

CASPERS, B., Les femmes artistes et femmes d’artistes au sein des groupes artistiques des XX (1884-1893) et la Libre Esthétique (1894-1914), Scriptie, Vrije Universiteit Brussel, 2015.

LAOUREUX, D. (dir.), Femmes artistes. Les peintresses en Belgique (1880-1914), SilvanaEditoriale, Milan, 2016, p. 29, 40, 51, 93-94, 97.

CASPERS, B., « Femmes artistes et femmes d’artistes : de l’exposition à la mise en scène. Le cas de Juliette Trullemans et Gabrielle Canivet », 2016 (online op koregos).


Colofon

Discussie