Voir les commentaires Ajouter à ma collection
close the map
Brussels Hoofdstedelijk Gewest

ZYLE erfgename van Léo JO (1870-1962)

Barbara Salomé Felgenhauer

fotograaf1992

Léone Drapeaud

architect, auteur1987

Céline Boveroux

graficus

Elléa Cartier

Bloemsierkunstenares

Zyle

illustrator

Léo(ntine) Jo(ris)

afficheontwerper, illustrator, schilder1870-1962

Datum

2023

soort van object

schone kunsten > fotografie

Geheel

Erfgenames

Lou COCODY-VALENTINO erfggename van Hélène DE RUDDER (1869-1962)

Camille DUFOUR erfgename van Louise DANSE (1867-1948)

Chanel KAPITANJ erfgename van Julia VAN ZYPE (1870-1950)

Laura BOSSICART erfgename van Gabrielle MONTALD (1867-1942)

ZYLE erfgename van Léo JO (1870-1962)

Olga BOICHÉ Erfgename van Lina CAUCHIE (1875-1969)

Mégane LIKIN erfgename van Louise de HEM (1866-1922)

Brigitte DANSE erfgename van Yvonne SERRUYS (1873-1953)

Materialen

Techniek

Opschriften

"Zyle Illustration / Illustratie / Illustration Héritière de / Erfgename van / Daughter of Léontine Joris (alias Léo Jo) (1870-1962)" (paneel van de kunstenares : onder rechts)
"Mes traits / domptent la couleur" (paneel van het medium : boven rechts)
"Mijn linen temmen de kleur / My strokes tame the colour" (paneel van het medium : onder rechts )

Afmetingen

hoogte 119 cm — wijdte 84 cm

Identifier Urban

95476
lees meer

Beschrijving

Barbara Salomé Felgenhauer is een multidisciplinaire kunstenaar die zich bedient van fotografie, film, performance en installaties. Ze ziet haar praktijk werk als een voortdurend evoluerend onderzoek. Het verhaal is essentieel en ze is geïnteresseerd in de impact ervan en de kracht van woorden en ideeën. Ze gebruikt het verhaal als een ervaring van emancipatie en empowerment in relatie tot gendernormen en stereotypen, maar ook als een kracht voor het creëren van universums om nieuwe relaties met werelden te bewerkstelligen.
Barbara Salomé Felgenhauer (ESA Saint-Luc in Luik - 2013 en ENSAV La Cambre in Brussel - 2022) ontving de Boghossian Foundation Prize 2022 voor Terrapolis. Haar werk is tentoongesteld in België, Frankrijk en Italië. Momenteel werkt ze in haar atelier in Brussel met het collectief A.02 in Ateliers Mommen.

Zyle is een autodidactische illustratrice gevestigd in Brussel. Haar kleurrijke, naïeve werken combineren tekeningen en tekst, zachtheid en agressie, het vrouwelijke en het monsterlijke. Ze haalt haar inspiratie voor haar werk uit haar persoonlijke achtergrond, waaronder haar studie filosofie en haar ervaringen in de seksindustrie, maar ook uit haar voorliefde voor de poëtische en symbolische wereld van traditionele verhalen en legendes, en verschillende popcultuurreferenties. 
Sinds 2021 werkt ze samen met de Brusselse galerie That's What X Said en momenteel werkt ze aan haar eerste stripverhaal.

Een pseudoniem kiezen is in de kunstwereld heel gewoon. Maar als je een vrouwelijke kunstenaar in de Belle Epoque bent, heeft die keuze vaak een ander doel dan het creëren van een atypische identiteit die de nieuwsgierigheid van het publiek wekt. De keuze voor een mannelijk klinkende schuilnaam gaf deze kunstenaressen een grotere creatieve vrijheid, omdat ze minder werden blootgesteld aan het oordeel van hun tijdgenoten en de neerbuigendheid van critici.

Dit verklaart waarschijnlijk waarom Léontine Joris, de dochter van een dokter ivan de dienst Hygiëne van de Stad Brussel, signeerde met Léo Jo, wat bijdroeg tot de verwarring van de geslachten, aan het begin van haar carrière dan toch. 
Deze autodidactische kunstenares werd weinig beschreven in de wetenschappelijke literatuur.  
Ze lijkt vooral bekend om haar beheersing van humoristische tekeningen en illustraties, een opmerkelijke prestatie voor haar tijd. Ze stond bekend om haar scherpe, zelfs bijtende, maar bovenal bijzonder grappige potloodstreken en exposeerde drie keer (1899, 1900 en 1912) op het Salon de la Libre Esthétique, waarvoor ze de poster ontwierp voor de zevende tentoonstelling in 1900. Als schilderes en pastelliste, werkte ze vanaf 1915 aan de creatie van speelgoed voor de coöperatie Le Jouet Belge, waarvan het oorspronkelijke doel was om werk te verschaffen aan oorlogsinvaliden.                

Bronnen

LAMBRECHTS, M., OOSTENS-WITTAMER, Y. en DURT, H., Fin de siècle. Combaz, Jo, Livemont. De verzameling L. Wittamer-De Camps, tentoonstelling catalogus, Brussel, ASLK-Galerij, 15.03.1991 -02.06.1991, p. 32 tot 80.

LAOUREUX, D. (dir. Scient.), Femmes artistes. Les peintresses en Belgique (1880-1914), SilvanaEditoriale, Félicien Rops Museum, 2016, p. 28-29, 121, 129.

Colofon

Discussie