Datum

2023

soort van object

Materialen

Techniek

Opschriften

"Olga Boiché Peinture / Schilderij / Painting Héritière de / Erfgename van / Daughter of Lina Cauchie (1875-1969)" (paneel van de kunstenares : onder rechts)
"Ik wil mijn kleuren opeten !" (paneel van het medium : in het middels )
"J'ai envie de manger mes couleurs ! / I want to eat my colours !" (paneel van het medium : onder rechts)

Afmetingen

hoogte 119 cm — wijdte 84 cm

Identifier Urban

95477
lees meer

Beschrijving

Barbara Salomé Felgenhauer is een multidisciplinaire kunstenaar die zich bedient van fotografie, film, performance en installaties. Ze ziet haar praktijk werk als een voortdurend evoluerend onderzoek. Het verhaal is essentieel en ze is geïnteresseerd in de impact ervan en de kracht van woorden en ideeën. Ze gebruikt het verhaal als een ervaring van emancipatie en empowerment in relatie tot gendernormen en stereotypen, maar ook als een kracht voor het creëren van universums om nieuwe relaties met werelden te bewerkstelligen. 
Barbara Salomé Felgenhauer (ESA Saint-Luc in Luik - 2013 en ENSAV La Cambre in Brussel - 2022) ontving de Boghossian Foundation Prize 2022 voor Terrapolis. Haar werk is tentoongesteld in België, Frankrijk en Italië. Momenteel werkt ze in haar atelier in Brussel met het collectief A.02 in Ateliers Mommen.

Olga Boiché werd geboren in 1999 en werkt tussen Brussel en Parijs. Ze volgde een BTS in textielontwerp aan de school van Duperré. Olga  Boiché studeerde in 2022 aan dezelfde school af met een master in mode en beeld, waarbij ze felicitaties van de jury in de wacht sleepte na de ontwikkeling van haar project rond schilderkunst en augmented reality. Ze voltooide haar studie in België aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel in het schildersatelier.
Olga Boiché, geboren uit een Russisch-Turkse moeder en een Franse vader, is zowel beeldend kunstenaar als grafisch ontwerper. Haar universum is zowel organisch als ornamenteel en ze put inspiratie uit haar oorsprong, de Slavische en Centraal-Aziatische folklore.
Ze gebruikt haar glinsterende universum op tastbare materialen: olieverf op doek, acryl, verf op zijde, die worden vermengd met digitale creaties. Haar werk bestaat ook uit digitale montages en collages. Dit multidisciplinaire gebruik van media stelt haar in staat om meeslepende installaties te creëren die spelen met lagen van beelden en landschappen. Deze hybridisering van media is een manier om beeldende levendigheid en vitaliteit te bereiken.

Caroline (Lina) Voet-Cauchie was de echtgenote van Paul Cauchie (1875-1952). Hun huis, gelegen aan de Frankenstraat 5 in Etterbeek, werd gebouwd in 1905, het jaar van hun huwelijk. Het huis, regelmatig opengesteld voor begeleide bezoeken, is beroemd om zijn gevel versierd met sgraffito, een echte claim to fame voor de vaardigheden van het echtpaar. Opmerkelijk voor die tijd is de verwijzing naar "Mr & Mrs Cauchie", wat erop lijkt te wijzen dat de Cauchies structureel samenwerkten. De weinige informatie die we tot nu toe over Lina Voet hebben, maakt het echter onmogelijk om de precieze taakverdeling tussen het echtpaar te kennen.

Na een vorming (borduurkunst) in de vakschool voor meisjes in de Priemstraat in Brussel, schreef Caroline Voet zich in aan de Koninklijke Academie voor Schone Kunsten in Brussel, die zij tussen 1893 en 1899 bezocht. De jonge vrouw leek een sterk karakter te hebben, want zij toonde genoeg talent om schilderlessen te volgen naar levend model. Tegelijkertijd bestudeerde zij de werken van de grote meesters in musea.  Ze behaalde haar diploma in 1899 en won de eerste prijs in schilderkunst voor dames en kunstgeschiedenis, waarna ze  privélessen tekenen en schilderen kon geven. Zoals reeds vermeld, bekwaamde ze zich ook in de borduurkunst.

Voor haar creaties geeft Lina Cauchie de voorkeur aan olieverf of pastel en kiest ze vertrouwde onderwerpen: stillevens en portretten. Haar zachte en delicate kleuren, haar levendige toetsen - die soms doen denken aan impressionisten zoals in deze Naaister - benadrukken de schoonheid van haar vrouwelijke modellen, in de eerste plaats haar dochter Suzanne en kleindochter Anne. Veel van haar werken zijn nog steeds in het bezit van de families van de afgebeelde modellen.

Lina Cauchie overleed in 1969. Ze was 94.

Bronnen

CREUSEN, A., « Sur les traces de Lina », in La Maison Cauchie. Entre rêve et réalité, Éd. Maison Cauchie asbl, 2005, p. 88-93.

SCHOONBROODT, B., Artistes belges de l’Art nouveau : 1890-1914, Éd. Racine, 2008, 264-266.

Colofon

Discussie