Beschrijving

Deze installatie wordt gepresenteerd zoals ze werd vormgegeven tijdens de tentoonstelling "Art nouveau, kunst voor iedereen?", gehouden van 6 januari tot 30 april 2024 in de Sint-Gorikshallen als onderdeel van Art Nouveau Brussels 2023.

Als een echt meesterwerk van de Art nouveau laat het huis van de architect Albert Roosenboom niks aan het toeval over: een bow-window omlijst door beeldhouwwerken, een balkon met zwart smeedijzer dat smaller wordt naar boven toe, een gebogen schraper, mozaïeken op de begane grond en aan de gevel, een van de mooiste sgraffito's van Brussel, ondertekend door een meester in zijn vak: Privat Livemont. De kunstenaar heeft een vrouwelijk buste afgebeeld die, met haar vinger op haar lippen en haar ogen gesloten, stilte oplegt. Uit haar lichaam lijken stengels van papavers te ontspruiten - de plant van de slaap - om zich te voegen bij de blote voeten van kinderen onder glanzende sterren.

Hoewel het opmerkelijk is, heeft deze parel van het erfgoed tien jaar lang in verwaarlozing geleefd, voordat ze in 2020 door particulieren werd gekocht. Net als veel Art nouveau-gebouwen heeft ze de afname van de beweging meegemaakt in de loop van de twintigste eeuw.

Ontdaan van haar huurders, aangevallen door schimmels, slachtoffer van waterinfiltraties en nu volop in renovatie, herstelt het huis, dat bekend staat als Maison Roosenboom, van de soms bezette leegte die haar heeft bewoond. Terwijl het zich klaarmaakt om een ​​plek te worden op de grens tussen openbare en private ruimte, veegt Maison Roosenboom de sporen uit van haar korte periode als kraakpand.

Er zijn veel lege plaatsen in Brussel die uiteindelijk kraakpanden worden. Als tussenruimtes aan de rand van de privatiseringsdynamiek van vastgoed, creëren ze nieuwe vormen van eigenaarschap en gedeeld gebruik van de stedelijke ruimte. Vandaag verdwijnen de kraakpanden als zodanig geleidelijk om plaats te maken voor onafhankelijke artistieke locaties, erkend door instellingen, volgens projectlogica en collectief cultureel zelfbestuur.

Deze plekken zijn direct winstgevend en gereguleerd onder tijdelijke bezettingsconventies of precaire huurcontracten. Ze verbeteren ook vaak het imago van een buurt door sterke sociale interacties en echte vlaggenschepen van sociale cohesie te worden.

Hoewel de patrimonialisering van Art nouveau-ruimtes neigt naar het openstellen van ruimtes voor het publiek, blijft ze het voorrecht van privé-eigendom en hiërarchische toegankelijkheid. Tussen legaliteit en illegaliteit, onzekerheid en culturele rijkdom, eenzaamheid en cultuur van gedeeld gebruik, private en openbare ruimte, bewoont dit sonore kraakpand de grens tussen het intieme en het ondoordringbare van zijn woning, de stad, die zelf in volle verandering is.

 ..................................

Beluister het geluidsfragment van de podcast Art nouveau, kunst voor iedereen? (FR)

https://shows.acast.com/halles-saint-gery/episodes/art-nouveau-un-art-pour-tous-tes

..................................

Curatoren - Ema Tytgat, Luna Van Aubel

Kunstenares - Ayla Kardas

Ontwerpers - Shady Systems - Jan Rymenants, Vic van den Bossche


Colofon

Discussie