Beschrijving

Deze installatie wordt gepresenteerd zoals ze werd vormgegeven tijdens de tentoonstelling "Art nouveau, kunst voor iedereen?", gehouden van 6 januari tot 30 april 2024 in de Sint-Gorikshallen als onderdeel van Art Nouveau Brussels 2023.

Hier biedt de kunstenares Charlotte Burgaud het de bezoekers uit o zich onder te dompelen in de zwervende geschiedenis van de stenen van Aubecq en om architect stedenbouwkundige te worden door stadmeubilair te ontwerpen met de stenen. Stempels en briefpapier worden ter beschikking gesteld zodat de bezoekers meerdere voorstellen kunnen creëren om onze straten te bekleden.

Art nouveau is vandaag de dag een even iconische als kortstondige stijl. De beweging ontstaat in het begin van de jaren 1890 met het Huis Tassel en dooft een beetje na de Eerste Wereldoorlog uit. Sindsdien zijn verschillende Art nouveau-creaties, zoals het beroemde Maison du Peuple, in België gesloopt wegens desinteresse of speculatieve bedoelingen.

In 1950 werd de sloopvergunning voor het huis Aubecq, ontworpen door Victor Horta, afgegeven; het zou een van de eerste werken zijn die opgeofferd werd, ten gunste van een modernistisch appartementsgebouw. Smeedijzer, houtwerk en een deel van de gevel worden op het laatste moment gered door minister van Openbare Werken, Auguste Buisseret, onder druk van Julia Horta en Jean Delhaye.

Echter na deze redding begint de zwerftocht van de gedemonteerde elementen. Wat moet er gebeuren met de gevel van het huis Aubecq? De Aubecq-stenen, die tot 3 ton wegen, bleken moeilijk op te slaan en te behouden onder goede omstandigheden: van Namen tot Schaarbeek, via Tervuren, werden de stenen verplaatst, begraven, soms gestolen, gereinigd, tentoongesteld, waarbij ze werden overgedragen van de federale overheid naar het Brussels Hoofdstedelijk Gewest.

De overblijfselen zijn de getuigen van een architecturaal meesterwerk, maar ze kunnen niet worden gebruikt voor een nauwkeurige reconstructie. Waarom zouden we ze dan toch bewaren? Waarvan dragen ze het gewicht?

Men verleent deze roerende en onroerende goederen een soms belastende onsterfelijkheidsstatus, maar wie heeft uiteindelijk de macht om te beslissen wat bewaard moet worden? Moeten we het Hotel Aubecq opgeven, althans in zijn oorspronkelijke vorm?"

Wat als we dit gemeenschappelijk erfgoed opnieuw een plek zouden geven in de openbare ruimte, maar op een andere manier? Wat als de herbestemming van deze stenen en de Art nouveau door Brusselaars, zou beginnen met een uitnodiging om de stad van morgen te verbeelden? Een steen als herinneringsanker, die ons aanzet tot nadenken over de vernietiging van ander erfgoed, zoals het huidige Palais du Midi.

.........................................

Curatoren - Ema Tytgat, Luna Van Aubel

Kunstenares - Charlotte Burgaud

 Ontwerpers - Shady Systems - Jan Rymenants, Vic van den Bossche


Colofon

Discussie