De Isabellastraat

"De Isabellastraat dankte haar naam aan aartshertogin Isabella die haar deed aanleggen in 1615, omdat zij een verbinding wilde tussen het hertogelijke paleis op de Koudenberg en de kerk van Sint-Goedele. Men verlengde daartoe de Inghelant straete die van op het Balieplein tussen de muren van het paleis aan de ene kant en deze van het hof van Hooghstraeten aan de andere, steil afdaalde. Het tracé volgde voor een deel de loop van een oude gracht aan de binnenkant van de eerste stadsmuur, grond die toehoorde aan het gilde van de kruisboogschutters. In ruil kregen ze een groot gebouw in de nieuwe straat. Bovendien liet Isabella een hele reeks identieke huizen optrekken voor de boogschutters van haar wacht en haar hellebaardiers. Ook de kruisboogschutters bouwden er woningen voor hun leden en kochten grond tegenover hun huis voor een nieuwe oefentuin. In de 17^de eeuw was de Isabellastraat een aristocratische straat, alleen toegankelijk voor haar inwoners. Bij de aanleg van het Koningsplein in de eeuw daarop raakte ze het eerste stuk tot aan de Terarkenstraat kwijt. Van dan af verbond ze het begin van deze straat met de Twaalf-Apostelenstraat.

In 1894 was de Isabellastraat, zoals de waterverftekening toont, nog altijd een deftige straat. De huizen die duidelijk uit verschillende periodes dateren, hebben wit bepleisterde gevels en gepikte plinten. Links op nr. 8 zien we de vroegere ingang van de tuin van de kruisboogschutters, waar nu kolenhandelaar L. Licoppe zijn zaak heeft. De barokke poort raakte in 1880 de bekroning van het hoofdgestel kwijt. Het lage huizenblok ernaast en dat aan de andere zijde van de hogere woning met zijn winkelramen, zijn eveneens in de 17^de eeuw opgetrokken door de kruisboogschutters. Wat verderop bevindt zich op nr. 30 tot 36 het grootste gebouw van de straat, het pensionaat Héger waar in 1842-1843 de schrijvende zussen Charlote en Emily Brontë verbleven. De grote tuin van deze instelling is wat overblijft van de oude tuin van de kruisboogschutters.
Carabain heeft de rechterkant van dit straatdeel slechts summier weergeven en ook de personages op de voorgrond zijn, op deze eerste tekening die hij voor de stad Brussel maakte, niet uitgewerkt zoals hij dat daarna zou doen.

Ondanks het feit dat het Domus Isabellae, het huis dat Isabella liet bouwen voor de kruisboogschutters, in 1796 plaats moest maken voor een trap als verbinding met de Koningsstraat en enkele kleinere ingrepen, vormde de Isabellastraat tot bij het begin van de afbraakwerken in 1909 een interessant archtecturaal geheel. In 1911 werd ze officieel opgeheven. Ironisch genoeg is het stuk dat in de 18^de eeuw onder de grond verdween en nu deel uitmaakt van de site van het paleis van Karel V, het enige wat er vandaag van haar nog is bewaard." (1)