De Minimenstraat nabij het oude militaire ziekenhuis

In 1897 werd de Minimenstraat tussen de Zavel en de kerk bewoond door welstellende burgers (advocaten en notarissen, handelsvertegenwoordigers, een vice-consul, uitgever, ingenieur, architect, naast winkeliers en vaklui), die daar mooie heren- en huurhuizen in de nieuwste stijlen bouwden. Carabain toont ons echter, van aan de voet van het Justitiepaleis en ter hoogte van de Zwaardstraat, het volgende stuk met de parochiale kerk van Sint-Jan en Sint-Stefaan ter Minimen en het voormalige klooster. De orde van de Minimen bouwde deze kerk tussen 1700 en 1715 ter vervanging van de eerste uit 1621-1624. Ze bestaat nog altijd en heeft een stijl die de overgang weerspiegelt van de Vlaamse barok naar het classicisme. Het barokke kloosterpand ten zuiden daarvan had een binnenhof met een galerij, en een grote tuin. Na de definitieve opheffing van het klooster in 1796 deden deze gebouwen ondermeer dienst als arsenaal, bedelaarsgesticht, tabaksfabriek, steendrukatelier, miltair hospitaal en toen deze waterverftekening werd gemaakt, als vrouwengevangenis. Ze verdwenen in het begin van de de jaren 1920 bij de voltooiing van de Ernest Allaertstraat, waarna men op de vrijgekomen grond het atheneum Robert Catteau bouwde.

Aan de overkant van de straat staan ook nog vandaag twee lage woningen, waarvan de tweede een kern heeft die opklimt tot de 17^de eeuw. In 1897 hadden ze bepleisterde gevels en waren er handelzaken in gehuisvest. In het hoge 19^de-eeuwse huis ernaast bevond zich de school van de zuster van San Vincenzo di Pauli." (1)